Przesłuchanie - Adwokat Wrocław

Wezwanie na policję lub do prokuratury w celu złożenia wyjaśnień to moment, który może wywołać stres. W głowie pojawia się mnóstwo pytań: Czego oni ode mnie chcą? Jak mam się zachować? Czy muszę odpowiadać na wszystkie pytania?

Z prawnego punktu widzenia przesłuchanie to formalna czynność procesowa. To nie jest zwykła rozmowa i nigdy nie należy jej tak traktować. Policja lub prokurator zadają pytania, żeby zdobyć informacje, które zostaną zapisane w protokole. To właśnie ten protokół stanowi dowód w sprawie karnej i może mieć kluczowy wpływ na jej dalszy przebieg.

Kluczowe jest to, w jakim charakterze zostałeś wezwany - jako świadek czy podejrzany. Od tej roli zależą Twoje fundamentalne prawa i obowiązki. Podejrzany ma prawo do milczenia, a świadek co do zasady obowiązek składania zeznań. W obu przypadkach od samego początku warto mieć wsparcie adwokata do spraw karnych.

Jak pomagam w czasie przesłuchania?

Moim zadaniem jako adwokata jest zapewnienie, że Twoje prawa są w pełni chronione. Moja obecność zmienia dynamikę przesłuchania i powoduje, że organy ścigania podchodzą do sprawy z należytą starannością i szacunkiem do Twoje osoby. Dbam o wszystko przed, w trakcie i po przesłuchaniu.

• Przygotowanie do przesłuchania. Zanim wejdziemy na salę przesłuchań, dokładnie omówimy Twoją sytuację. Wyjaśnię Ci, jakie masz prawa w zależności od Twojej roli. Jeśli jesteś podejrzanym, masz prawo do odmowy składania wyjaśnień i odpowiedzi na jakiekolwiek pytania. Jeśli jesteś świadkiem, masz obowiązek zeznawania, ale przysługuje Ci prawo do odmowy odpowiedzi na pytanie, jeśli mogłoby to narazić Ciebie lub osobę dla Ciebie najbliższą na odpowiedzialność karną. Przygotuję Cię na możliwe scenariusze i pytania, bazując na moim doświadczeniu.
• Aktywny udział w czynnościach. W trakcie przesłuchania pilnuję, aby przebiegało ono zgodnie z procedurami. Reaguję na pytania sugerujące, podchwytliwe lub w inny sposób niedozwolone. Co niezwykle istotne, dbam o to, by Twoje słowa zostały precyzyjnie zaprotokołowane. Po zakończeniu czynności dokładnie czytamy protokół i w razie potrzeby składamy wniosek o jego sprostowanie. W każdej chwili możemy też poprosić o przerwę, by omówić dalszą taktykę.
• Wsparcie w podejmowaniu decyzji. Kluczową kwestią jest to, co i czy w ogóle mówić. Wspólnie zdecydujemy, czy w Twoim interesie jest składanie wyjaśnień, odpowiadanie na poszczególne pytania, czy też skorzystanie z prawa do milczenia. Doradzę, która opcja jest najbezpieczniejsza w danej sytuacji.

Głównym celem mojej obecności w czasie przesłuchania jest zminimalizowanie stresu i wyeliminowanie ryzyka, że powiesz coś, co mogłoby zostać użyte przeciwko Tobie i z pozycji świadka staniesz się podejrzanym w sprawie.

Dla osób wezwanych na przesłuchanie jestem dostępny 24/7.

Walczę o najważniejsze, czyli zwolnienie z aresztu

Moim zadaniem jako adwokata jest wykorzystanie każdego, nawet najmniejszego błędu prokuratury i przekonanie sądu, że pozbawienie Cię wolności jest niepotrzebne i niesprawiedliwe.

W tym celu stosujemy konkretny, wieloetapowy plan działania.

1. Podważenie argumentów

Na tym etapie naszym celem jest wykazanie sądowi, że nie ma podstaw do zastosowania aresztu. Skupiam się na podważeniu kluczowych argumentów prokuratora, udowadniając na przykład, że:

• Dowody przeciwko Tobie są słabe i niejednoznaczne.
• Nie ma realnego ryzyka, że będziesz uciekać lub ukrywać się.
• Nie ma żadnej obawy, że będziesz próbować wpływać na świadków.

2. Zażalenie na postanowienie o areszcie

Jeśli sąd pierwszej instancji zdecyduje o aresztowaniu, nie składamy broni. Na złożenie zażalenia mamy 7 dni od daty doręczenia postanowienia. Działam natychmiast, przygotowując profesjonalne pismo, w którym punkt po punkcie wykazuję błędy w decyzji sądu.

Twoja sprawa trafi wtedy do sądu wyższej instancji, który spojrzy na wszystko na nowo i może zwolnić Cię z aresztu.

3. Zaproponowanie łagodniejszych środków

Zgodnie z prawem, umieszczenie w areszcie powinno być ostatecznością (zasada ultima ratio) - niestety obecnie nie zawsze tak jest. 

Sąd ma obowiązek w pierwszej kolejności rozważyć, czy dla zabezpieczenia postępowania nie wystarczy zastosowanie środków wolnościowych. Dlatego aktywnie wnioskuję do sądu o ich zastosowanie, proponując zamiennie:

• Poręczenia majątkowego (potocznie nazywanego kaucją),
• Dozoru Policji,
• Zakazu opuszczania kraju,
• Poręczenia osoby godnej zaufania.

4. Składanie wniosków o uchylenie aresztu w trakcie śledztwa

Warto wiedzieć, że tymczasowe aresztowanie stosuje się na okres nie dłuższy niż 3 miesiące. Po tym czasie sąd może je przedłużyć. Nie oznacza to jednak, że musimy czekać. 

W trakcie trwania aresztu sytuacja może się zmienić - pojawią się nowi świadkowie, zgromadzimy nowe dowody na Twoją niewinność lub po prostu powody, dla których zastosowano areszt, przestaną istnieć.

Na bieżąco monitorujemy sprawę i składamy kolejne wnioski o uchylenie lub zmianę aresztu na łagodniejszy środek.

Pamiętaj o swoich prawach

Pobyt w areszcie śledczym to doświadczenie, które na pewno nie należy do najprzyjemniejszych. Jednak nawet tam, za murami aresztu śledczego, nie jesteś pozbawiony swoich praw. Osoba tymczasowo aresztowana ma szereg uprawnień. Najważniejsze z nich to:

• Prawo do kontaktu z obrońcą. To Twoje najważniejsze prawo. Masz prawo do rozmowy z adwokatem bez obecności osób trzecich. To jedyna osoba, z którą możesz swobodnie i poufnie omówić strategię obrony, a prokurator nie może tej rozmowy podsłuchać.
• Prawo do widzeń z najbliższymi. Kontakt z rodziną wymaga zgody organu, do którego dyspozycji pozostajesz. Co do zasady, na etapie śledztwa będzie to prokurator, a po wniesieniu aktu oskarżenia do sądu - sąd. Organ nie może odmówić zgody bezpodstawnie, jednak w praktyce uzyskanie jej bywa trudne.
• Prawo do korespondencji. Możesz wysyłać i odbierać listy, ale musisz wiedzieć, że korespondencja jest cenzurowana przez organ prowadzący postępowanie. Wyjątkiem jest korespondencja z Twoim obrońcą, której nikt nie może kontrolować.
• Prawo do składania skarg i wniosków. Jeżeli warunki w areszcie są nieodpowiednie lub Twoje prawa są łamane, możesz składać skargi. Możesz też składać wnioski, na przykład o dostęp do konkretnej opieki medycznej.